Aire de nocturno




Tengo mucho miedo
de las hojas muertas,
miedo de los prados
llenos de rocío.
Yo voy a dormirme;
si no me despiertas,
dejaré a tu lado mi corazón frió.

¿Qué es eso que suena
muy lejos?
Amor.
El viento en las vidrieras,
¡amor mío!

Te puse collares
con gemas de aurora.
¿Por qué me abandonas
en este camino?
Si te vas muy lejos,
mi pájaro llora
y la verde viña
no dará su vino.

¿Qué es eso que suena
muy lejos?
Amor.
El viento en las vidrieras,
¡amor mío!

Tú no sabrás nunca,
esfinge de nieve,
lo mucho que yo
te hubiera querido
esas madrugadas
cuando tanto llueve
y en la rama seca
se deshace el nido.

¿Qué es eso que suena
muy lejos?
Amor.
El viento en las vidrieras,
¡amor mío!


[F.G.L.]

Mettā,

                La caderea noptii, in inclestarea dragostei, el a rupt firul colierului vechi pe care ea nu'l scotea niciodata. Bobitele marunte de chihlimbar au zornait pe dusumea si ploaia care'abia incepuse a imitat cateva clipe acea rapaiala marunta, dupa care si'a castigat propria identitate, devenind un suvoi, o tramba de apa, iar pana la urma o panza nesfarsita care'a inundat incaperea. 
                Dupa o zi de vipie, c'un vant uscat care tituia ca aripile unor gaze, valul acela le'a atins trupurile goale, le'a umplut cearsafurile cu mirosul jilav al frunzelor, cu racoarea aspra a campiilor. In fata patului, peretele nici nu mai exista, au ramas doar franturi decotloane carbonizate, urme ale focului de acum doua saptamani. In spatele rugului stins, cerul prevestitor de furtuna isi umfla amenintator carnea vanata si vascoasa. 
                Ea se scoala din pat, impinge masa spre ungherul ceva mai ferit de stropii grei, apoi se opreste langa peretele prabusit. Se ridica si el, se'ndreapta spre ea, o strange'n brate infundandu'si fata in parul ei moale, cu privirea pierduta in clocotul de'afara. Vantul, ca un vesmant lung si umed, li se lipeste de piele, barbatul este patruns de'un fior si ii sopteste femeii la ureche : ...

Pues, es que




En el marzo de mi inocencia, yo cantaba
Con el corazón como una mariposa
La canción de las estrellas azules y rosas blancas.
Yo cantaba como tú, niño bueno del prado
Con un temblor en mi voz
Y lágrimas secas; por amor.

En el noviembre de mi juventud, yo lloraba
Con el corazón roto, y mi alma
La canción negro que me recordaba de tu mirada.
Yo cantaba como tú, chico hermoso del prado
Con un dolor que mataba
Y lágrimas secas; por amor.

En el presente de mi candor, yo estoy cantando
Con el corazón que florece
La canción de un amor indestructible y sonrisa.
Yo estoy cantando contigo, hombre sencillo del prado
Con esperanza que me lleva hasta el cielo
Y lágrimas de cristal; por tu amor. 

Paisaje



El campo
de olivos
se abre y se cierra
como un abanico.
Sobre el olivar
hay un cielo hundido
y una lluvia oscura
de luceros fríos.
Tiembla junco y penumbra
a la orilla del río.
Se riza el aire gris.
Los olivos,
están cargados
de gritos.
Una bandada
de pájaros cautivos,
que mueven sus larguísimas
colas en lo sombrío.

[F.G.L]

Speechless


"Love like rain, can nourish from above, drenching couples with a soaking joy. But sometimes, under the angry heat of life, love dries on the surface and must nourish from below, tending to its roots, keeping itself alive."[M.A.]

Goodnight




And so I lay my hand on your tired shoulder
Telling you no lie when hoping it’ll get better
And trust me when I brush your words away
Because I know your thoughts are telling me to stay.

And so I lay a tear on your softened hand
Asking you to catch me before, on grounds, I land
And never trust a word that darkness whispers, sweetly
Because, no matter what, I truly love you greatly.

And so I say goodbye, with broken hearts in me
It’s only a goodnight, as I’ll never set you free
And please remember well, these words I have to say
I miss you, more and more, day by day.

And even if my words, don’t prove a thing to you
I’m telling you no lies, through my greens, so true
And I hope that at least this you can see
Because otherwise you will truly miss me.

La guitarra



Empieza el llanto
de la guitarra.
Se rompen las copas
de la madrugada.
Empieza el llanto
de la guitarra.
Es inútil callarla.
Es imposible
callarla.
Llora monótona
como llora el agua,
como llora el viento
sobre la nevada.
Es imposible
callarla.
Llora por cosas
lejanas.
Arena del Sur caliente
que pide camelias blancas.
Llora flecha sin blanco,
la tarde sin mañana,
y el primer pájaro muerto
sobre la rama.
¡Oh, guitarra!
Corazón malherido
por cinco espadas.

[F.G.L.]

Doppelgänger,

                   Din efemerul unei emotii se nasc adevaruri esentiale, clipe de viata stralucitoare precum diamantele. Cred ca specificitatea emotiilor consta tocmai in fragilitatea lor. Ele pot aparea pe neasteptate, printr'un tertip al relatiei sau in prelungirea unei intalniri, la chemarea unor semnale imperceptibile, trezite de miscari abia simtite ale inimii. 
                    Trairea este primul indiciu pe care'l avem despre impactul unei interactiuni, de la cea mai obisnuita pana la cea mai intima. Este suportul sau mijlocul de exprimare a ansamblului fenomenelor empatice fundamentale care intervin in crearea oricarui inceput de legatura. Ea se naste din acea impresie primara, intuitiva si'aproape senzuala ca celalalt este facut din acelasi aluat ca si noi si din nevoia unei comunicari inter'psihice.
                    Trairea este mai mult legata de carnal, de legatura corp'la'corp. Se'nscrie in momentan, cu puncte de suspensie in contextualitatea unei intalniri si in discontinuitatea efemerului. Activata din exterior, ea'si prelungeste radacinile in trairea corporala si'nsumeaza reprezentarile mentale imprimate de la'nceputurile relatiilor. Se manifesta printre o stare de bine sau de rau, bazata pe principiul placere'durere, integrare'efractie. 
                    Trairile de placere si de bucurie vor fi asimilate ca experiente de baza si vor constitui baza sentimentului de siguranta si de'ncredere'n sine, in vreme ce trairile de neplacere si de durere vor sapa adevarate gropi psihice a caror amintire va fi pastrata integral de corpul emotional traumatizat.